کتاب عارفانه دربردارنده زندگینامه و خاطرات عارف شهید “ احمدعلی نیری ” است. در این کتاب مادر، دوستان، استادان و شاگردان این شهید بزرگوار به خاطره گویی از وی پرداخته و از خصوصیات نیک شهید نیری سخن گفته اند.
شهید احمدعلی نیری یکی از شاگردان خاص مرحوم آیت الله حق شناس بود؛ وقتی مردم دیدند که آیت الله حق شناس در مراسم ترحیم این شهید بزگوار حضور یافت و ابعادی از شخصیت او را برای مردم بیان کرد، تازه فهمیدند که چه گوهری از دست رفته است!

بخشی از کتاب:

برخی روزها به من توصیه می کرد: امشب جلسه‌ی حاج آقا یادت نره!

می‌گفت: کمال، امشب بیا یه خبرهایی هست.

شب‌هایی که او توصیه می‌کرد واقعاً حال و هوای جلسۀ آیت الله حق شناس دگرگون بود.

آن شب‌ها مجلس نورانیت عجیبی پیدا می کرد. نمی دانم احمد آقا چه می‌دید که اینگونه صحبت می کرد!

ما از بچگی با هم رفیق بودیم. در دوران کودکی با هم فوتبال بازی می‌کردیم. اما از وقتی که در مسجد فعالیت می‌کرد دیگر ندیدم فوتبال بازی کند.

فوتبال او حرف نداشت. دریبل‌های ریز می زد و هیچ کس نمی‌توانست توپ را از او بگیرد.

خیلی به بازی مسلط بود. از همه عبور می‌کرد اما وقتی به دروازه‌ی حریف می رسید توپ را پاس می داد به یکی از نوجوان ها تا او گل بزند!

احمد می‌رفت در تیم افرادی که هنوز با مسجد و بسیج رابطه ای نداشتند. از همان جا با آنها رفیق می‌شد و …

بعد از بازی گفتم احمد آقا شما کجا اینجا کجا؟!

گفت: یار نداشتند به من گفتند بیا بازی، من هم قبول کردم. بعد ادامه داد: فوتبال وسیله‌ی خوبیه برای جذب بچه‌ها بسوی مسجد.

بعد از بازی چند نفر از بچه های مسجد به من گفتند: ما نمی دونستیم که احمد آقا این قدر خوب بازی می کنه.

گفتم: من قبلاً بازی احمد آقا را دیده بودم. می دونستم خیلی حرفه ای بازی می کنه.

تازه برادرش هم که شهید شد بازیکن جوانان استقلال بوده. بعد به اونها گفتم: قدر این مربی را بدانید احمد آقا تو همه چیز استاده…